Kartlife.nl - Het Kartforum

De oplettende volger van de master kart series is het niet ontgaan dat we eind 2011 afscheid hebben moeten nemen van twee sympathieke rijders.
Via deze weg wil ik een tribute plegen aan die rijders. Ik praat in deze vanuit mijn perspectief. Paultje is een gevestigde orde die voor de bekende indoorrijders al lange tijd aanwezig is.
Een eerlijke en faire jongen die ontzettend hard kan rijden en daarnaast altijd open staat voor een praatje en een biertje na werktijd!
Tim was eigenlijk de rustige van de twee die ondanks het feit dat die pas laat aan het karten begon ontzettend snel zijn draai vond. Denk dat Paultje daar een flinke bijdrage aan heeft geleverd.
Nu kan ik ook zeggen dat het enorm veel scheelt als je een hele snelle rijder naast je hebt als teamgenoot. De leercurve is dan zo ontzettend hoog dat je sneller boven jezelf uit stijgt.
Dan heb je ook nog de Teamcaptain in kleine vorm dan, genaamd Ericje die strategisch een brein bleek te zijn en daardoor de nickname Brawn mee kreeg. Ik heb nooit de behoeft gehad ze ego te strelen dus vandaar dat ik hem gewoon kleine noemde.
Alles bij elkaar een perfecte combinatie zo weten we nu.

In 2009 debuteerden ik met ons team in de Master kart series in een eglem kart op het circuit in Huizen. We keken onze ogen uit, na hard werken mochten we eindelijk eens meedoen met de créme de la créme van het indoor karten.
We waren doodsbang want we wisten niet wat ons te wachten stond. Gek genoeg was het die kleine samen met Paultje en Tim die eens een kijkje kwamen nemen bij ons en onze net beplakte stickerset.
Sindsdien wordt ik Hammi genoemd bedacht door dat gekke Fencer racing.
Al snel bleek dat we het erg vaak aan de stok hadden met Fencer. We waren onervaren en werden daardoor vaak gepakt door hun. Mede doordat we zo vaak met elkaar in gevecht waren groeiden een vriendschap.
Het is gek om te zeggen maar je krijgt dan veel meer respect voor je rivalen en wij gunden het elkaar ook echt en feliciteerden elkaar oprecht bij het behalen van een goed resultaat.
Napraten en gieren lachen geblazen was het en ik kan dan ook met een grote glimlach terug kijken op dat seizoen. 

Het jaar erop werden wij Silverstone en fencer werd het parade paartje van Kart Centre Roosendaal. Beiden teams waren gegroeit en wij deden wederom vanaf Huizen mee.
Paultje en Tim hadden dit jaar een CRG onder hun reet en wij een Spirit kart. Al snel bleek dat wij de kart hadden waar we echt potten mee konden breken en zij eigenlijk niet.
De CRG was een drama en ondanks dat waren ze altijd super positief en streden ze voor elke milimeter. Denk met recht te zeggen dat dit het jaar was dat wij daadwerkelijk veel met elkaar hebben opgetrokken.
In het kampioenschap waren de rollen dit maal omgedraait en moesten zij ons de vuur aan de schenen leggen. En bij dat eerste podium waren zij diegene die ons direct kwamen feliciteren voor het harde werken.
Zij wisten hoe het voelde en ik ben dan ook blij dat het ons gegunt was mede door hen. Een jaarlang race in race uit hebben wij met hen gestreden om die felbegeerde 3de plek in het kampioenschap.
Fencer groeide uit tot onze eeuwige rivaal op de baan en onze vrienden ernaast. Doordeweeks s'avond uren met die kleine gepraat over het karten. Het was ook een klein beetje mijn mentor.
Desondanks dat hij bij fencer hoorden, is hij altijd open en eerlijk tegen me geweest waar dat kon uiteraard.
Tim had voor 2010 aardig in de sportschool gezeten en werd in 2010 ook de iron man van de Master kart series, wat een uithoudingsvermogen. Ik kan het hem niet nadoen in ieder geval.
Paultje kreeg waar die al zo lang op had gewacht ze "regen race". Denk dat ik voor iedereen spreek dat de man een specialist is in wisselende omstandigheden. Niet te houden.
Iedereen kijken hoe die dat toch doet maar het is denk een geheim van de kok die die denk ik nooit openbaar zal maken.
Uiteindelijk tijdens een alles of niets poging tijdens de laatste race was het net niet voldoende om de 3de plek van ons over te nemen. De CRG begaf het terwijl ze op koers waren voor die 3de plek.
Ik kan het me nog goed herrineren wat die kleine zei na die race. Wacht maar voor 2011 heb ik een verassing voor je.

Die verassing was een andere kart met een mega sterke line up en een goede strategie. Het bracht hun tijdens een emotionele wedstrijd op Silverstone de overwinning.
Ik heb voor hun gejuicht die race ondanks een uitvalbeurt van onze kant. Fantastisch gereden en welverdiend. Helaas konden wij met een uitschieter daar gelaten niet veel doen omdat ons materiaal er niet voor was.
Paul en Tim hebben besloten buiten te gaan rijden en daarmee de Master kart Series te verlaten. Ik wens jullie heel veel succes en ik zal zeker bij een van jullie wedstrijden eens komen kijken.
Het zal treurig zijn jullie witte helmen niet te zien schitteren op "De uithof" eind februari. Maar zoals die kleine altijd zegt ik heb een verassing voor jullie. Hopelijk komen jullie wel kijken.

Ik spreek denk ik namens iedereen van het MKS wereldje dat we jullie zullen missen dit jaar.
Het was een genoegen met jullie te hebben mogen strijden en te hebben gelachen.

Getekend,

Hammi